Uşaq

Uşaq… Həyatın ən saf, ən müqəddəs rəmzi. O, ailənin günəşi, evin bəzəyi, valideynin ümididir. Onun varlığı bir evə can verir, bir ailəni bütöv edir. Uşağın gülüşü insanın içində bahar havası yaradır. Məsum baxışları, sonsuz marağı, hələ anlayışsız olsa da, içdən gələn sevgisi dünyanı daha mənalı edir.

Uşağa baxmaq kainatın sirlərinə boylanmaq kimidir. Onun gözündə milyonlarla sual var, amma hər sual sevgi ilə doludur. Uşağın “niyə?” ilə başlayan sualları biz böyüklərin çoxdan unutduğu təəccüb hissini yenidən oyadır. Hər kəşfi, hər yeni öyrəndiyi söz və bacarıq bizə həyatın nə qədər gözəl olduğunu xatırladır.

Uşaq evin sevinci, ailənin nəfəsi, ata-ananın döyünən ürəyidir. Uşağın addım səsləri, evin divarlarına həkk olunan qəhqəhəsi, oyuncaq səsləri ilə dolu otaqları həyatın içindəki gözəlliyi əks edir. Bəzən yorğun, bəzən qayğılı oluruq, amma bir uşaq qucağımıza qaçıb “Ana!”, “Ata!” deyəndə bütün ağırlıqlar gedir, bütün dərdlər, acılar, yorğunluqlar unudulur. Uşağa sarılmaq sanki bütün dünyaya sarılmaq, həyatı qucaqlamaqdır. Onun qucağına aldığın zaman duyduğun istilik, həyatın bütün sərtliyini yumşaldır. Uşağa sarılmaq yalnız bir bədəni qucaqlamaq deyil, bir ümidə, bir gələcəyə, bir həyata sarılmaqdır. Uşaq varsa, həyat var. Uşaq gülürsə, dünya gözəldir.

Uşaq sadəcə bir varlıq deyil, o, gələcəyin başlanğıcıdır. Onun ürəyi nifrəti tanımaz, onun zəkası hiylə bilməz. Bir uşağın qəlbi elə şəffafdır ki, baxdıqca insan özünü təmizlənmiş hiss edir. Çünki uşağın sevgisi qarşılıqsızdır, safdır.

Bəzən bir uşağın əlindən tutmaq sanki gələcəyin əlindən tutmaqdır. Onu qorumaq, böyütmək, yönləndirmək sadəcə valideynin borcu deyil, bu, bütöv bir cəmiyyətin məsuliyyətidir. Çünki uşaqlar yalnız ailənin yox, millətin də sabahıdır. Onlara verilən hər doğru dəyər gələcəyin işığını artırır.

Uşaq sevgisi başqa sevgilərə bənzəməz. O, şərtsiz, təmiz və əbədi bir bağdır. Bir uşağın gözünə baxanda insan ürəyindəki bütün sərhədlər dağılır. O gözlərdə bəzən ümid, bəzən qorxu, bəzən sevinci görürsən. Və bu baxışlar bizi daha güclü, daha mərhəmətli olmağa sövq edir.

Hər bir uşaq bir dünyadır. Onun düşüncələri, arzuları, hissləri var. Bəzən bu hisslər bizə əhəmiyyətsiz görünə bilər, amma onun üçün kainat qədər qiymətlidir. Onun çəkdiyi bir rəsmdə, qurduğu bir cümlədə, sevdiyi bir oyuncaqda böyük bir dünyanı görə bilərik. Sadəcə dinləməyi, görməyi və anlamağı bacarmalıyıq.

Uşaq həyatın ən böyük möcüzəsidir. Onun varlığı ilə dünya daha parlaq, həyat daha mənalı olur. Uşaqlar gələcəyin memarlarıdır və onlara göstərilən sevgi, qayğı və anlayış sabahımızın ümidini formalaşdırır. Bir uşağın əlindən tutmaq əslində insanlığın gələcəyini tutmaq deməkdir.