Gözlər… Sanki kainatın ən dərin sirləri orada gizlənib. İnsan ruhunun ən incə tellərinə toxunan, həm sirr daşıyan, həm də sirr açan bu işıq mənbəyi bəzən bir dəniz kimi sakit, bəzən də bir fırtına kimi coşğu ilə çalxalanır. Gözlər qəlbin aynasıdır, deyirlər. Amma əslində, onlar təkcə qəlbi deyil, insanın bütün varlığını, keçmişini və hətta gələcəyini də içində daşıyır.
Hər baxış bir kitab, bir səssiz etirafdır. Bəzən bir insan heç danışmadan, yalnız gözlərinə baxaraq onun kim olduğunu anlaya bilərsən. Çünki dil yalan söyləyə bilər, üz maskalanar, sözlər gizlədilər, amma gözlər əsla. Onlar həmişə həqiqəti söyləyir, istər qəlbin ağrısı olsun, istərsə də sevincin işığı.
Bəs ən gözəl gözlər hansıdır? Bəlkə də, bu sualın cavabı hər insan üçün fərqlidir. Kimi mavi gözlərdə dənizin sərinliyini, kimi qara gözlərdə gecənin sirrini, kimi yaşıl gözlərdə təbiətin oyanışını görür. Amma rəng deyil gözəlliyi yaradan, gözəllik baxışda gizlidir. Hər kəsin gözündə eyni dərinlik yoxdur. Bəzilərinin gözləri susur, bəzilərininki danışır, bəzilərinin isə gözləri dua kimidir, baxanda səni sakitləşdirir.
Ən gözəl gözlər o gözlərdir ki, baxanda içində mərhəmət görürsən. Qorxularını gizlətməyə çalışmır, ağrısını da, sevincini də səmimi daşıyır. O gözlər ki, birini seyr edəndə zaman dayanır, sanki bütün dünya səssizləşir. Ən gözəl gözlər bir uşağın saf baxışlarında, bir ananın nigaran, amma sevgi dolu gözlərində, bir sevənin “getmə” deyən susqun baxışlarında gizlidir.
Gözlər bəzən cəza kimidir: baxışında min söz gizlənər. Bəzən bir insanı bir anlıq baxışla sevdirər, bəzən də eyni baxış bir ömrün unutmaq istədiyin yerinə çevrilər.
Gözlərin gözəlliyi təkcə görünüşdə deyil, onların baxışında, niyyətində, içində daşıdığı nurdadır. Çünki baxış insanın niyyətinin rəsmini çəkir. İçin təmizdirsə, baxışın şəffaf olur; içində nifrət, qorxu və ya həsəd varsa, gözlərinin dərinliyi qaralır.
Ən gözəl gözlər, bəlkə də, ağlayan gözlərdir. Çünki o gözlər artıq həyatın dadını bilib, itkinin acısını duyub, amma hələ də yaşamağı, sevməyi bacarır. Ağrının içindən də işıq saça bilmək, bax, bu, gözəlliyin ən ali formasıdır.
Ən gözəl gözlər sənə yalan danışmayan, sənin içini görüb yenə də səndə qalmağı seçən gözlərdir. Səni dinləyən, səni anlayan, səni sən olduğun üçün sevən baxışlardır.
Və bəlkə də, bu dünyanın bütün gözəllikləri içində ən parlaq olanı səni sevgi ilə görən bir cüt gözdür. Çünki o gözlərdə sən həm Tanrının mərhəmətini, həm dünyanın bütün rənglərini, həm də öz ruhunun əksini tapırsan.
