Özümüzü tanımaq… Öz millətimizi!
Ruhumuzun dərinliyindəki xəzinələri tapmaq, həqiqəti, inancımızın mayasına qatılmış yurd, vətən sevgisini tanımaq…
Hər millət öz bacarığı, mədəni inkişafı və tərəqqisi ölçüsündə özünü tanıdır, qəbul etdirir və buna uyğun yaşamına davam edir. Millətin yaşamını təmin edən təməllərdən biri, heç şübhəsiz, fərdlərin bir-birinə bağlılığıdır ki, bu da maddi bağdan daha çox mənəvi bağla mümkündür.
Bu mənəvi bağ – millətin maddi, mədəni, mənəvi incilərinin xəzinəsidir.
Bu mənəvi bağ – millət ruhunu bir-birinə pərçimləyən yaddaş lövhələridir.
Unutmaq…
Hər şeyi keçmişə gömməkdir. Özündən uzaqlaşmaq, kökünə biganəlikdir. Böyük türk şairi N.F.Qısakürəkin dediyi kimi: “Kökünü bəyənməyən budaqlar budaq olmadan quruyar. Budağını bəyənməyən meyvələr meyvə olmadan çürüyər”.
Qəsdən unutmaq – dəyər verməməkdir, dəyərsizləşdirməkdir. Qəsdən unutmaq – inkar etməkdir; özünüinkardır, yaradılışını, tarixini, əcdadını danmaqdır!
Əksi – diqqət göstərib etina ilə yanaşmaq, dəyərləri bu günə daşıyıb təzələməkdir. Tanımanın yolu bilməkdən, öyrənməkdən, yaddaşı təzələməkdən keçir…
Bir nəzər salaq keçmişə…
Təzələyək xatirələrimizi, yaddaşımızı qoymayaq yadlaşmağa, uzaqlaşmağa… Çox da uzaq keçmişə yox, yaxın keçmişə qayıdaq… 104 il öncəyə üz tutaq…
Ağır, məşəqqətli bir dönəm… Millət öz içindən maarifpərvər, ziyalı bir fədai dəstəsi yetişdirdi. Qısa zaman içində böyük bir missiya yerinə yetirdi bu fədailər. Özlərinin təbirincə desək, Azərbaycan uğruna “yandırdılar gəmilərini”. Qısa zaman kəsiyində istiqbala ismarıc göndərdilər. Bu ismarıcı sözləri, əməlləri ilə təsdiqlədilər. Millət üçün, gələcək üçün qurban oldular. Vətəndən sürgün edildilər. Sadəcə özləri deyil, bütün yaxınları, qohum-əqrəbaları belə, haqsız yerə damğalandılar…
Mühacirət həyatı…
Durmadılar, dayanmadılar, qəlblərindəki Azərbaycan sevdası atəşə, qaranlıqları aydınladan məşələ çevrildi. İstiqlal aşiqləri minbir məşəqqətlə üzləşdilər, nə bəlalara, sıxıntılara sinə gərdilər…
Əlimərdan bəy 25 yaşında vətənpərvər, münəvvər övladını qürbətdə torpağa verdi. Qəlbindəki atəşə atəş qatdı, ağır əzablar çəkdi, yenə yolundan dönmədi. İstiqlalın danışan dili Əmin Abid o atəşlə yanıb tutuşdu:
İstiqlal – o, yaşayan millətin qəlbində can.
İstiqlal – o, səadət, həyat, şərəf, şan.
İstiqlal – o sönməyən müəbbəd bir məşalə
Gönüllərdə tutuşar, gözlərdə sönsə belə.
Onlar bu millətin istiqlalına aşiq sevdalılar ordusu idi…
Böyük dava adamı…
Ümid qəhrəmanlarına səslənən, şanlı bayrağı Azərbaycan gəncliyinə ərməğan göndərən böyük dava adamı, istiqlal mücahidlərinin öndəri Məhəmməd Əmin Rəsulzadə vətən yolunda çiyin-çiyinə irəlilədiyi candaşı Əlimərdan bəy Topçubaşovun məzarı başında ona belə səslənir: “Çox keçməz, məmləkət qurtular və o zaman mütəşəkkir millət ilk parlamentinin rəisini, istiqlal davasının vəkilini xatırlar.Gələr, səni oğlunla bərabər buradan alar, arzu etdiyin vətən torpağına götürər və xatirəni əbədiləşdirər…
Budur sənə söyləyəcəyim son söz! Sənə bizlərdən minlərlə rəhmət!…Sənə bizlərdən minlərlə hörmət!..”
Unutmadıq və unutmayacağıq…
Ey qəlbləri Azərbaycan sevdasıyla dolub-daşan Vətən aşiqləri! Sizin arzularınız tarixin heç bir dönəmində unudulmadı, qopmadı, qırılmadı və bu uğurda verilən canlarla, tökülən qanlarla, şəhidlərlə əbədiləşdi. Azadlıq yolunda apardığımız mücadilələrimizlə, savaşlarla təzələndi. Zaman-zaman yenilgilər yaşasaq da, ülvi istiqlal missiyamız bitmədi, dayanmadı. Şəhidlərimizin, qazilərimizin ruhunda, fədailiyində bir daha solmuş, tükənmiş ruhları diriltdi.
44 günlük vətən müharibəsi…
Vətən fədailəri, millət sevdalıları… Sizin ismarıcla göndərdiyiniz mənəvi əmanət yenidən millətə sirayət etdi. Millət özünə döndü, öz ruhundakı xəzinələrini kəşf etdi. Şanlı ordumuz Xalq və Rəhbərindən aldığı dəstəklə düşmən üzərinə yürüdü. Yürüşünü xain işğalçı bolşeviklərə qarşı Gəncə üsyanında verdikləri dərsə, keçirdikləri son yürüşə caladı. Bu yürüş Zəfər yürüşü ilə taclandı. İntiqamımız alındı, düşmən xar oldu. Millət zəfərin dadını duydu. Yeni zəfərlərə, yeni fəthlərə hazırlandı… Alınmışları, özününküləri geri qaytarmaq üçün şahlandı…
Ey ulu atalarımız, qərib torpaqlarda uyuyan müqəddəs ruhlar! Sizin timsalınızda bütün şəhidlərimizi, ordumuzun bütün fədailərini rəhmət və sevgiylə yad edir, ölkəmizin başı üzərində dalğalanan bayrağımızla bir gün vətənə qovuşmağınızı ümid və arzu edirik…
