Qələm!..
Uca Yaradan tərəfindən şərəf və ləyaqətinə, müqəddəsliyinə yəmin edilən.
Üzərinə varlığın əvvəlindən sonuna qədər dəyərli missiya yüklənən.
İnsanın bilmədiklərinə qapı, ruhunun dilinə çevrilən, qəlbinə tərcüman olan – Qələm!..
Yaradılışın ilklərindən, “ağıl nuru”na, “ağıl sahibləri”nə əmanət edilən.İnsanın Yaradana yaxınlaşdığı ən uca məqamda səsini – yazdıqlarının sədasını ona duyuran.
Qələm – nurdan, işıqdan yaradılan. Mürəkkəbinin nuru əsla tükənməyən. Qələm – insanlığın içindən çıxan mənəviyyat sərdarlarının ziyasının yayılmasına səbəb…
Qələm – böyük əmanət…
Bəşər övladı əbədiyyət ağacından kəsilib yontulmuş bir qələmdir. Ruhu o qələmin mürəkkəbi, qələmə aldıqları da onun ömrünü ifadə edər. Qəflətdə olanlar bu ifadəni missiyasından uzaqlaşdırar, anlaşıqsız hala gətirər. Anlamamaq xəstəliyinə düçar olar, əlacsızlaşar…
Mütəfəkkirlərdən biri deyir: “Ətir gülün səsidir, işıq sonsuzluğun”. Yəqin ki, mürəkkəb də qələmin səsi, sədasıdır… O olmasaydı, duyulmazdı, oxunmazdı qələmin səsi, yazdıqları…
Qələm! Mürəkkəbi sevgi bərqi vuran Qələm…
İnsan anlamağa möhtacdır.
Anlatmağın ən başlıca yolu isə sevgidir.
Anlatmaq, aydınlatmaq…